یک تاکتیک مخالفان اومانیسم و لیبرالیسم این است که وقتی یک نویسنده ناشناس مطالبی مینویسد شکنجه گران و مزاحمین مردم خود را دوست و همفکر و یاور او معرفی میکنند تا آبروی او را ببرند و نفرت و بی توجهی علیه او ایجاد کنند.
در این راستا آنها همسایه و مستاجر و صاحبخانه مبارزان و تارگتها و قربانیها میشوند. اکثر ساکنین ساختمان محل زندگی من و محله من پر است از این تروریستها و شکنجه گران و اوباش که مردم آزاری و جنایت میکنند و خودشان را صدر و ثقة که بخشی از نام فامیلی من است معرفی و یا خودشان را لادن و ژاله معرفی و طرفداران و تحت این عناوین طرفداران پهلوی و رجوی و سایر مردم بیگناه سیاسی و غیر سیاسی و حتی اسلامگرا را اذیت یا مضروب یا مقتول میکنند تا به گمان خودشان آب روی من را ببرند یا نفرت بخرند.
چون مردم می بینند کسانیکه آزارگر و مزاحم و شکنجه گر بودند دارند از من حمایت میکنند طبیعاتا دشمن من شده یا اگر هم ساده لوح نباشند وارد انواع فازهای جنگ روانی شده و بعد از انواع فریبها که سازمان جنگ روانی میکند تبدیل به دشمن من میشوند.
همچنین کار دیگری که این ها میکنند این است که لاتها و اوباش را به خانه خود دعوت و از آنجا یا مسخره میکنند یا فحاشی میکنند یا داد میزنند این مطلب را بنویس و آن مطلب را ننویس و ...
پاسخحذفاضافه کنم
صدای سقف یا دیوار مغازه یا مطب یا اپارتمان اداری
گول زدن یا تهدید یا تطمیع پزشکان و وکلا و اصناف و دختران
مشاهیر تقلبی و مافیا و سیاست مثلا علی دایی تقلبی که شبیه الصورت و از شخصی گمنام یا مشهور بدگویی می کند مثلا می گوید ایت بساز بفروش چک اش نقد نمی شود با ... در سیاست در روستا رای می گیرد